- szkorbut
- сущ.• цинга* * *♂, Р. \szkorbutu цинга ž, скорбут+
gnilec
* * *м, P szkorbutuцинга́ ż, скорбу́тSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
szkorbut
Смотреть что такое "szkorbut" в других словарях:
szkorbut — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szkorbutucie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} schorzenie spowodowane brakiem lub niedoborem witaminy C; przejawia się uszkodzeniem i owrzodzeniem błony śluzowej, owrzodzeniem dziąseł, wypadaniem zębów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szkorbut — m IV, D. u, Ms. szkorbutucie, blm «choroba spowodowana niedoborem w organizmie witaminy C, objawiająca się głównie skłonnością do wybroczyn w skórze i śluzówkach, krwawieniem z nosa i owrzodzeniem dziąseł, a nawet wypadaniem zębów; gnilec»… … Słownik języka polskiego
awitaminoza — ż IV, CMs. awitaminozaozie, blm med. «choroba wynikła na skutek niedostatku lub braku witamin w organizmie, np. szkorbut, beri beri, pelagra» ‹gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
gnilec — m II, D. gnileclca, blm 1. → szkorbut 2. zootechn. «zakaźna choroba jedwabników wywołana przez bakterie gnilne, atakująca owady we wszystkich stadiach rozwoju» … Słownik języka polskiego
